In de kleine uurtjes op kaaimannentocht

Vrijdagochtend na een korte nacht zijn we op bezoek gegaan bij de kweekschool. Wat is het onderwijs en de opleiding hier toch anders. Het gesprek met de directeur vond ik best interessant. Het is goed om te weten hoe het onderwijs daar voor leerkrachten in elkaar steekt. Zo leer je de Surinaamse onderwijs cultuur en denkbeelden goed kennen. Naast een aantal goede aspecten van het onderwijs zoals het de kennis en vakinhoud die de studenten opdoen en het omgaan met andere culturen. Zijn er daarnaast ook grote verschillen tussen de studenten. In Nederland zijn de studenten verantwoordelijk voor eigen leren en kunnen. Hier zijn de studenten veel minder zelfstandig dan wij gewend zijn. De studenten gaan net als bij andere opleidingen halve dagen naar school. Maar de leerlingen hebben in verhouding veel meer lesuren. En moeten op zaterdag naar school voor extra cursussen. In Nederland is het onderwijs vooral gericht op de een brede ontwikkeling van een kind. En bij de Suriname ligt toch vooral de nadruk op de kennis van de leerlingen. De directeur kon zijn visie op onderwijs dan ook alleen verwoorden vanuit het standpunt van de leraren en niet vanuit de leerlingen.

Na die middag lekker te hebben uitgerust hebben we die avond met Fabian tripjes besproken en gepland. We zaten met z’n allen gezellig op de grond in de huiskamer gebogen over de kaart van Suriname. Tot ik in mijn oog viel op een voor mij verschrikkelijke nachtmerrie. Een spin van wel 10 bij 10 cm die vrolijk over ons terras huppelde. Een grote kreet dit ik nog kon uitbrengen “O, mijn god” stond iedereen verbijsterend snel en hard gillend aan de andere kant van de kamer. En jawel Fabian gilde het hards van allemaal en was het snelste ervan door. Nou, dat was dan onze Chocoprins. Toen de andere ook zagen wat er op het terras liep was de ergste schok weg en hebben we dapper een foto gemaakt. Het bleek maar een Surinaamse huisspin te zijn. (Oh was dat alles) Nou, ik ben de volgende 5 minuten tijdens onze actie hem dood te maken niet meer van mijn stoel afgekomen. Jeetje je zal zo’n beest maar in je huis tegen komen.

Zaterdag morgen was het dan zover. Ons eerste echte tripje! Niet echt binnenland, maar toch wel erg spannend! Eenmaal aangekomen op het mooie gebied Republiek hebben we ons huis bewonderd en onze hangmatten bij het water opgehangen. Om die middag lekker te chillen, te genieten van de natuur en te zwemmen. Die middag hebben we ook twee bootjes gehuurd en zijn we door het gebied gaan varen. Wat is de natuur daar schitterend.

Toen we tegen de avond weer in ons huis waren hebben we met z’n allen een lekkere Creoolse maaltijd gemaakt. Tajerblad (soort spinazie), kousenband (lange bonen), kip en rijst. Steeds meer gewend aan het pittige eten (wat volgens de kenners helemaal niet pittig is) smaakte het echt heerlijk! Tot midden in de nacht hebben we van al het lekker gesmuld en lekker bij gekletst. Toch was het avontuur van die dag nog lang niet voor bij de kaaimannen zoektocht en het nacht crossen stond nog op het programma. Dus wie durfde is met trillende bennen en een zaklamp in een bootje gestapt en het pikzwarte water opgegaan. Ik die niets wilde missen van het spannende avontuur ben natuurlijk meegegaan. Het was best wel erg eng om langs al dat riet te varen opzoek naar gevaarlijke kaaimannen. Ik was in het begin op mijn dood dat er een mijn vingers af beet als ik mijn handen te dicht bij het water hield. Op ongeveer de helft was mijn angst verdwenen en zat ik voor in de boot te peddelen (dit leek gewoon op de Fatamogana in de Efteling! Want ja mijn vader heeft mij als kind altijd wijs gemaakt dat daar ook krokodillen zwommen) Toen ik na een half uurtje 5 meter voor mijn bootje een kaaimannen kop onderwater zag verdwijnen en een vleermuis tegen mijn hoofd had gekregen was ik het wel een beetje beu geraakt en verlangde ik naar mijn hangmat. Dus zijn we op ons gemak terug gevaren. Maar eenmaal aan de kant was het avontuur in op gehouden. Een paar vrienden en Fabian wilde gaan nachtcrossen. Dit blijken ze vaker te doen. Omdat de adrenaline nog in mijn bloed stroomde zijn we meegegaan. Nou dat heb ik geweten. Ik was blij dat ik mijn hangmat nog gehaald heb en er alleen met een bult en een blauwe plek goed vanaf gekomen ben. Dat doe ik dus nooit weer!

Ondertussen was het inmiddels half 3 en waren we allemaal over onze vermoeidheid heen. Dus hebben we geborreld en heel veel gelachen tot in de vroege uurtjes.

Zondagmorgen hebben we uiteraard lekker uitgeslapen en heerlijk wakker geworden bij een adembenemend uitzicht. Na een uitgebreide brunch hebben we de trip afgesloten en zijn we terug gekeerd naar Paramaribo.

Eenmaal terug in de stad zijn we een nieuwe dansles gestart. Dit keer in een groot winkelcentrum. De dans heet: Zouk love. En is een nieuwe sensuele dans uit het Caribische gebied. Erg leuk om te leren!

Moe en voldaan van het drukke, leuke en indrukwekkende weekend was ik erg blij mij bedje weer te zien!