Reuze schildpadden op Galibi

Na wat rustige dagen in de stad en op white beach doorgebracht te hebben was het woensdag tijd om weer wat actiefs te ondernemen. Op weg naar het beroemde Galibi over een beruchte weg naar Albina. En naar een lange weg bij Albina aangekomen kon ik me wel een beeld maken waarom deze weg zo berucht is. De sfeer is daar best cripy, je merkt heel goed dat het een stad is op de grens met Guyana. Gelukkig gingen we al snel op weg naar Galibi. Een boottocht van minimaal een uur en een prachtig uitzicht. Daaraan gekomen was het iets minder rooskleurig, want de plek waar we moesten slapen was echt goor! En helaas was er geen plek voor onze hangmatten. Dus we moesten daar toch de nacht door brengen. Maar goed dat was voor latere zorg. Eerst zijn we even het dorp gaan verkennen. Daar een souvenirwinkeltje bezocht en een bezoekje gebracht aan Galibi zoo. Hier sprongen de aapjes letterlijk rond je oren.

Eenmaal terug aan gekomen op het strand hebben we ons verkleed en zijn we per boot opzoek gegaan naar de reuze zeeschildpadden. Na een half uurtje varen in de volle maan op de zee gingen we aan land. Daar hadden we meteen geluk en zagen we de grootste schildpad. Hij was ongeveer 1.70 groot en was net het strand op gegaan. Omdat zo’n schildpad er even over doet om een gat te graven zijn we per voet opzoek gegaan naar andere schildpadden. We kwamen nog twee andere schildpadden tegen die al aan het leggen waren. Dit waren groene schildpadden. Deze zijn iets kleiner en hebben een plattere schild. Als een schildpad in trans raakt kun je hem even aanraken en hebben we zelf zijn eitjes even mogen voelen. Wat een geweldige natuur hebben we toch en wat een super belevenis. Snel zijn we weer terug gegaan naar de eerste schildpad. Hij was nog steeds bezig om zijn gat te graven. Het probleem was alleen dat er water in zijn kuil stond. En dit stond hem zo tegen dat hij besloot terug te keren naar zee een zijn eitjes nog even voor zich zelf te houden. Na een klein zetje van ons kon hij uit zijn kuil komen en begon hij aan zijn weg naar zee. Wat is dat beest enorm geweldig gewoon! Daarna zijn ook wij weer terug gekeerd naar onze verblijfplaats. Daar hebben we wat na gepraat over onze geweldige belevenis. En zat er niets anders op dan te gaan slapen in onze gore stinkende kamers. De volgende ochtend was het een stuk beter. Wat in de douche zat een baby schildpadje op ons te wachten. Na hem bewonderd te hebben en een reuze schildpad te hebben geholpen. Hebben we ook deze schildpad geholpen op zijn we naar de zee.

Na het ontbijt zijn we op weg gegaan naar Frans Guyana. Tijdens de boot tocht ging het regenen. En onder het zeil door spiekend kon ik nog net een glimp op te vangen van de apen die ruziënd en op en neer sprongen tussen de bomen. Eenmaal even in Europa teruggekeerd is het gek om nu opeens niet meer Nederlands te kunnen praten. En zijn we op bezoek geweest bij de indrukwekkende en gruwelijke gevangenis van Papilon. Moe en voldaan van alle indrukken zijn we begonnen aan de lange terug weg naar de stad.