Weet iemand waar we wonen?

Nu hadden we dus tijdelijk een ander appartement. 4 slaapkamers dus lekker luxe. Alleen hadden we één probleem we hadden geen kleren, geen eten, er reden geen taxi’s en de regen viel nog steeds met bakken uit de lucht. Ondertussen kregen we steeds meer honger het was inmiddels 7 uur ’s avonds. Met het telefoonboek bij de hand hebben we alle afhaalrestaurants gebeld, maar geen restaurant haalde het in zijn hoofd eten te gaan bezorgen. Na ongeveer een uur hadden we dan eindelijk een oplossing: een taxi chauffeur was bereid met ons in pyjama langs de MAcDrive te rijden. Toen ik de taxi chauffeur aan de lijn had, kwam ik er achter dat ik niet eens wist waar we op dat moment woonde. Waardoor ik uit riep: “Weet iemand waar we wonen?” om die uitspraak hebben we de afgelopen dagen vaak gelachen. Na de taxi-chauffeur te hebben betaald met een BigMac hebben we lekker genoten van onze menu’s. Die avond hebben we voor het eerst in 5 weken lekker film gekeken, heerlijk.

Daarna zijn we naar voldaan naar bed gegaan. Nu in een eigen kamer was het toch wel een beetje eng. Nieuwe geluiden en een nieuwe omgeving. Na lang liggen draaien ben ik uiteindelijk wel in slaap gevallen. Rond 3 uur ben ik wakker geschrokken van de honden, die erg agressief en vals blaften en hoorde ik veel geluiden om mijn heen. Ik probeerde weer te gaan slapen, maar was klaar wakker en bang. Kwart voor vier besloot ik even te gaan plassen, en om een beetje tot rust te komen ook wat te gaan drinken. Toen ik weer in mijn kamer terug kwam was ik tot rust ik deed het licht uit en toen zag ik een schim van een man voor mijn raam. En dat terwijl we een boven woning hadden. Er stond dus iemand op het dak naar mij te kijken. Ik gilde het nog net niet uit. Ik rende naar Kelly die naast mijn kamer lag te slapen. Samen hebben we de andere wakker gemaakt. Met z’n allen op de bank met de lichten aan hoorde we het hek van de oprit dicht slaan. De inbreker was weg gerend. Te bang om te gaan slapen zijn we maar op gebleven en hebben we gewacht tot Fabian, onze chocoprins, ons om half 7 kwam redden. Hij heeft ons naar een tijdelijk vakantie appartement gebracht.

Vandaar zijn we natuurlijk op huizenjacht gegaan. Want de luxe die het appartement bood was ook wel iets te duur voor ons. Maar je moet eens weten hoe eens weten hoe lekker het is om na 5 weken onder een warm douche te staan en lekker in een aircokamer te slapen zonder klamboe. Dat is pas echt genieten. Toch waren de afgelopen dagen best zwaar en onzeker waar we de rest van ons verblijf terecht komen. Vervelende gesprekken over geld met onze huisbaas die weigert onze reeds betaalde huur van die maand terug te geven kost erg veel energie. Daarom konden we het bijna niet geloven toen we een betaalbaar appartement te hadden gevonden. En jawel, splinter nieuw en met nog meer luxe! Warme douche, airco, gezellige buren, goed beveiligd en allemaal een eigen kamer en inrichting alá Ikea. Heerlijk. Dus van af nu gaan we weer lekker genieten. Foto’s van ons nieuwe onderkomen volgen snel!