Dansen tussen de Surinaamse konten.

Gelukkig gaat stage steeds beter. De kinderen vinden mij nog steeds een erg strenge juf die een beetje gek praat, maar ik merk stiekem dat de kinderen het toch wel een beetje leuk vinden. Stiekem ja, want in mijn klas zitten echte pubers die het natuurlijk allemaal hartstikke saai vinden. Eerst vond ik het best een beetje gek dat in klas 6 (groep 8) kinderen van 15 jaar zaten, maar ik ben erachter gekomen dat ze een overgangstoets moeten maken. En voor die toets moet betaald worden. Als de kinderen de toets niet kunnen betalen dan hebben ze pech. Want dan mogen ze de toets niet maken en krijgen ze een één, met als gevolg dat ze blijven zitten. Zielig hé. Ik ben er vandaag trouwens achter gekomen dat de leerlingen per jaar 10SRD schoolgeld moeten betalen, wat neerkomt op ongeveer 3euro. Ook gebruiken ze methodes uit 1980 (met zoals ze zelf zeggen nieuwe spelling. Sukses?, diktee?, nouja het zal wel) Dus ja, de school heeft ook niet echt veel keuze. Toch is de school waarop ik stage loop een van de rijkere scholen van Paramaribo. Dat is toch bijna niet voor te stellen. Ik ben zelf nu wat uitdagendere lessen gaan geven en heb zelf mijn fiets de klas ingehaald om de kinderen de werking van een dynamo uit te leggen. Dus dat maakt de dagen een stuk interessanter en leuker.

Ons tripje naar de school in het binnenland gaat helaas niet door. De meiden die daar op stage zaten zijn overvallen door bosnegers met sabelmessen. Daar lopen toch de rillening van over je rug!. Gelukkig zijn deze meiden met de schik vrij gekomen en zijn ze per direct overgeplaatst naar Paramaribo waar ze nu in een veilige omgeving stagelopen.

Toen we laatst wat waren gaan drinken bij het vat (een openlucht cafeetje dat iedereen hier kent) ontmoette wij 2 Nederlanders heren uit Amsterdam. Deze zijn hier op vakantie om een bezoek te brengen aan een traditionele Surinaamse verjaardag. En zoals dat hier gaat werden wij ook meteen uitgenodigd voor het feest. Erg leuk en uniek omdat te mogen mee maken. Dus zijn wij maandag na de Salsa les, waar we weer druk geoefend hebben wat aanstaande donderdag hebben we al afdansen!, naar het feest gegaan. En daar bleek meteen dat we nog lang niet klaar waren met dansen! We kwamen nog niet binnen en werden door iedereen bekeken. Een klein jongetje die op de arm van zijn moeder zat wreef zelfs even over mijn gezicht (ik was toch wel erg bleek! Hihi) Na één of twee dansen waarbij wij ons ogen niet van de grote schuddende billen konden afhouden, moesten wij er dan toch aan geloven. We werden de dansvloer op getrokken door een goed gevulde Surinaamse tante. Zij wilde ons wel even de kneepjes van het vak leren. Dus wij deden ons best heupen los en draaien met die billen. Gelukkig deden we het volgens twee oudere Surinaamse dames aan de kant helemaal niet zo slecht. Gelukkig maar! Deze avond het ik echt super genoten dit had ik voor geen goud willen missen. En zelfs had ik ook geen spijt, toen ik de volgende ochtend wat slaperig en met spierpijn in voor de klas stond.

Vrijdag gaan we met dezelfde twee mannen, die zaterdag alweer vertrekken, naar de Colakreek (ja, Francois die bestaat niet alleen in je dromen die bestaat echt). Een kreek met water zo donker als cola. Waar je lekker kunt relaxen. Dus dat beloof weer een leuke dag te worden.

Meer foto’s zijn trouwens te bekijken via ons album:
http://www.mijnalbum.nl/Album=FFYPP6VK
Van de week komen er nog meer foto’s bij (hangt een beetje af van de verbinding)

Bedankt voor alle lieve en leuke reacties.

Ik wil de dames van kardoes veel plezier en succes wensen met de modeshow! Maak maar veel foto’s en filmpjes dan ben ik er toch een beetje bij. En Anita nu zijn we officieel geen collega’s meer snif snif. Ik wens je veel plezier bij de Hema!

Broertje en Vicky als ik jullie niet meer spreek veel plezier op vakantie! (best gek jullie naar de sneeuw en ik in de zon) Wie maar het bruinste mag worden hé!

Groetjes Angelique