Surpriseparty en de plantage

Maandag was het dan zover Elise was jarig. Ja, eindelijk, want ze wasaal dagen aan te rond bazuinen hoe ze het wilde hebben. Wij als pabo studenten, creatief als we zijn, wilden natuurlijk net even wat anders doen als gepland. Dat betekende hard aan de slag met allerlei verrassingen. Zo hebben we haar om twaalf uur bekogeld met ballonnen, na stage hebben we haar verrast met een taart en wel, jawel 20 kaarsjes. En die avond na de salsa hebben Kelly en ik hebben Elise geblinddoekt en ontvoerd in de taxi, zodat Ellen en alle toe nu toe opgedane vrienden even de tijd hadden om een geweldige surprise voor te bereiden. Marijke en Harrald hebben erg lief, tegen een kleine bijdrage, een geweldig Surinaamse buffet gemaakt. Wat het feest natuurlijk helemaal compleet maakte.

Dinsdag zijn Elise en ik met haar stageklas naar Mariënburg geweest. Een oude suikerplantage. Wat een chaos was dat! Weer echt op z’n Surinaams. Begrijp me niet verkeert het was geweldig een best indrukwekkend om het een keer te zien, maar of de kinderen er ook iets van geleerd hebben?! We zouden om half negen vertrekken. En warempel we reden om tien voor half weg! Helaas konden niet alle kinderen mee, wie geen geld had moet thuis blijven. In de bus zaten er drie kinderen op twee stoelen, dus het was best een drukke boel. Vooral omdat de kinderen meteen begonnen te eten, chips rijst friet er was van alles wat.

Na ongeveer een uurtje rijden kwamen we op de plantage aan. Hier kregen we een rondleiding van een wat oudere man. Sorry dat ik het zeg maar hij vertelde echt oersaai. Niets over het leven van de contractarbeiders. Alleen maar over jaartallen en gebouwen. Jammer, want juist het leven daar is iets waarin ik (en ik denk ook de kinderen) benieuwd naar was. Helaas moeten de kinderen (zoals gebruikelijk in Suriname) alle jaartallen kunnen opdreunen. Dit had dan ook de voorkeur. De Plantage was vervallen, een museum die in Nederland allang gesloten zou zijn, vol met bijen nesten. (en deze bijen waren zwart, zeker 7cm lang met lange poten, enge beesten dus!)

De begeleiding van de twee klassen was echt flut! Omdat de mentoren na 5 minuten al begonnen te roepen dat ze het ver vonden lopen en dat ze moesten opschieten. Vervolgens zijn de mentoren terug gegaan naar de bussen. Met als gevolg Elise en ik achter 60 kinderen aanhobbelde om deze enigszins stil te krijgen voor de (nogmaals oersaaie) uitleg en te beschermen tegen de muggen waar wij veel banger van waren voor de kinderen.

Na nog ongeveer een uur rond gelopen te hebben zijn we terug gegaan naar de bussen. Om op pad te gaan om ergens te gaan eten. (nog meer eten?) de kinderen hadden per persoon zeker een familiezak chips verorbert. Na ongeveer een half uurtje rijden zijn we dan bij een klein pleintje aangekomen om met geld te smijten. Want al het meegebrachte geld moest op aan eten. Dus er gingen weer heel wat rijst en bami schotels doorheen. En jammer voor de kinderen die geen geld bij hadden die moesten het half uur door brengen in de bus. Na driekwartier kwamen dan eindelijk ook de mentoren eindelijk terug de bus in. (tuurlijk weer te laat, wij houden de kinderen wel bezig, die nu drie keer zoveel energie hadden als nodig!!) dus dat was de reis dan op terug naar school.

Jullie begrijpen natuurlijk wel dat deze dag weer echt een gezellig Surinaams dagje was en dat naar zo’n korte nacht. Dus daarom vanavond lekker een chill avondje en straks lekker met een boekje mijn bed in.

Bedankt voor alle leuke, gezellige en medelevende berichtjes en tot snel!

p.s Rianne bedankt voor je lekkere maskertje vandaag is het officieel mijn tweede week voorbij, dus tijd voor mijn tweede cadeautje. We gaan een lekker meidendagje organiseren en dan komt hij zeker van pas!